Te weinig personeel, maar Mohamed mocht geen ambulancechauffeur worden: “Is het mijn naam, de taal?”
Het werk ligt tegenwoordig voor het oprapen, toch? Nou, niet iedereen vindt even makkelijk een baan. Mohamed Oyanda (43) wil niets liever dan weer ambulancechauffeur worden, net als vroeger in Kenia. Maar de Alphenaar werd keer op keer afgewezen. Tot hij de helpende hand toegereikt kreeg.
Hé! Een mailtje. Spannend! Z’n hart gaat sneller kloppen. Lukt het dan eindelijk? Nou, nee hoor, wéér niet. Wéér een afwijzing. “Ik kreeg steeds een standaardmailtje terug. Ondanks een sterke sollicitatie ben je het toch niet geworden.” Elke keer een nee, het begon te knagen aan Oyanda. Acht jaar geleden verruilde hij het Afrikaanse land voor Alphen. In Mombasa, de tweede stad van Kenia, was hij ambulancechauffeur. Niets liever zou hij dat werk hier weer gaan doen. “Ik hou van actie en heb de spanning nodig”, zegt hij in uitstekend Nederlands. Maar het lukte maar niet. “Ik begon mezelf af te vragen waar het aan lag. Is het mijn naam? Is het de taal?”
Basketbal
Oyanda gaat ver om zijn droom te verwezenlijken. Hij werkte als heftruckchauffeur in de logistiek om een LOI-opleiding tot verpleegkundige te bekostigen: zijn Keniaanse diploma’s werden hier niet erkend. Maar daarmee ben je er nog niet, ondervond hij aan den lijve. Via een basketbalvriend kwam hij in contact met WerkVinden Alphen. Dat is een groep van zo’n 25 vrijwilligers die, zoals de naam al doet vermoeden, belangeloos mensen aan het werk helpt. Het gros dat zich meldt, heeft doorgaans moeite om zelf de juiste weg te vinden.
Ze doen meer dan sollicitatiebrieven schrijven: WerkVinden helpt ook met het verwerken van ontslag en helpt met ‘bewustwording van jezelf, je eigen kracht en je kwaliteiten.’ Sinds een jaar heeft WerkVinden, dat ‘kantoor’ houdt in de bieb van Alphen, daar een nieuwe manier voor.
Spiegel
Werkzoekenden kunnen een ‘buddy’ krijgen, die hen door het hele proces van ontslag tot sollicitatie heen sleept en helpt waar nodig. “Maar we houden ze soms ook spiegels voor”, zegt bestuurslid Nico Moen. “Het UWV doet het goed, maar wij voegen wat toe: een arm om iemand heen. In tegenstelling tot het UWV of een gemeente hebben wij geen enkel belang.”
Oyanda kreeg re-integratieadviseur Clary Pijnappel als buddy aan zijn zijde. Pijnappel luisterde heel goed naar zijn verhaal, gaf hem opdrachten om op te schrijven wie hij precies is, wat hij allemaal had meegemaakt. Een keer of acht à tien kwamen ze samen. Ze was de arm om hem heen, zodat er vertrouwen ontstond. Samen hebben ze de sollicitatiebrief van Oyanda wat brutaler gemaakt.
Inmiddels loopt de Alphenaar stage in een verpleeghuis. Onderaan beginnen, dat hoort erbij, realiseert hij zich. Maar de kers op de taart: Oyanda werkt parttime bij een huisartsenpost, waar hij de dokter rondrijdt. Zo héél ver van zijn grote droom is hij dus niet meer. “Hij is zó gedreven en gemotiveerd, daar krijg ik het warm van”, zegt Pijnappel.
Aantal vacatures stijgt
Het aantal WW-uitkeringen loopt hard terug en het aantal vacatures stijgt na corona. Een werkzoekende heeft nu ongekende mogelijkheden, aldus vakbond CNV. Heeft WerkVinden nog bestaansrecht? “Een terechte vraag”, zegt bestuurder Moen. “Tot en met corona hielpen met de buddy’s enkele tientallen mensen. Nu lijkt dat minder te worden. We kijken altijd waar behoefte aan is. Bijvoorbeeld een workshop ontslagrecht, omdat mensen nu vaker ander werk willen gaan doen. Het is even wat minder, maar dat komt wel weer.”
WerkVinden, actief in Alphen en omgeving, heeft vijf buddy’s die 18 mensen helpen. Sinds 2013 zijn 1000 mensen geholpen. WerkVinden streeft ernaar 30 mensen per jaar concreet aan een baan te helpen. “Maar je weet niet altijd of iemand dankzij ons een baan vindt, dus dit is lastig te meten.”
Bron: AD Groene Hart, Terence Garnier 27-10-21